‘De psychiatrie kan wel wat romantiek gebruiken’
Neuropsycholoog Barbara van der Vlugt (25) is uitverkozen tot één van de drie GGz- dichters van 2011. Dat werd bekend op de Breingeindag, de aftrap van de Week van de Psychiatrie. Van der Vlugt zal maandelijks haar bespiegelingen over de psychiatrie op de site van De GGz-dichter plaatsen. ‘In mijn gedichten fantaseer ik over helpen en genezen.’
Op 28 maart verschijnt een bundel met verzameld werk van de drie GGz-dichters van 2010. Psy verloot vijf exemplaren.
Hoe werd je GGz-dichter?
‘Ik begreep gedichten vaak niet, of voelde ze niet, totdat ik de gedichten van Jalaluddin Rumi (1207-1273) leerde kennen, een Iraniër. Geïnspireerd door zijn romantische stijl begon ik over de psychiatrie te dichten. Op een dag stuurde ik mijn gedichten impulsief op naar de redactie van website De GGz-dichter en die heeft mij verkozen tot GGz-dichter.’
Waarom dicht je over de psychiatrie?
‘Ik ben pas afgestudeerd in de richting neuropsychologie en liep stage in psychiatrisch centrum Delta in Poortugaal. De psychiatrie kan wel wat romantiek gebruiken, vind ik. Tijdens mijn stage viel me op dat er veel in termen van diagnoses en planningen wordt gedacht. Die zijn nodig voor het maken van een behandelplan, om orde te scheppen in de chaos, maar tussen behandelaar en patiënt bestaan in the end meer overeenkomsten dan verschillen. Uiteindelijk hebben we immers allemaal dezelfde behoeften, zoals vrijheid, respect en erkenning. Als je patiënten in hokjes plaatst, verlies je dat al snel uit het oog.’
Dat was vast een leerzame stage
‘Ja, ik testte de psychische toestand van patiënten en gaf hen een diagnose en een prognose. Maar in de gesprekken die ik met hen voerde, dacht ik vaak: doe ik deze persoon daarmee eer aan, bekrachtig ik hem of beperk ik hem?
Als mensen zich te veel met hun diagnose identificeren, kunnen ze volgens mij moeilijk meer boven hun label - of stigma - uitstijgen. De psychiatrie mag zich meer realiseren dat diagnosen niet alleen functioneel zijn. Ik ben natuurlijk geen expert, maar in mijn gedichten fantaseer ik over helpen en genezen.’
Kun je een voorbeeld noemen?
‘In mijn gedicht Ritme wordt de hulpverlener één met de hulpbehoevende; uiteindelijk bestaat er tussen hen geen verschil meer.’
Wat een levensinzicht
‘Het is ook uit mijn persoonlijk leven gegrepen. Toen ik net na mijn afstuderen op een feest kwam, ontmoette ik iemand met wie ik op het eerste gezicht weinig gemeen had; iemand zonder opleiding met kinderen. Daar kan ik als toekomstig psycholoog weinig mee delen, dacht ik. Toen bleek dat ik me vergist had, realiseerde ik me dat ik in de eerste plaats mezelf ben; alle labels komen op een tweede plaats.’ (JH)
Twee gedichten:
Ritme (waardevolle zorg en mededogen)
Je luisterde en ik vertelde. Je volgde en ik deed.
Mijn ritme werd jouw adem.
Tot jouw verhaal de mijne bleek.
De dans (genezing)
Ik kijk naast me en zie niet anders dan de dans van toen.
Het verleden cirkelt sierlijk om me heen.
Ze lacht en bedriegt, ze verleidt me wanneer ze roept.
Maar bij me kan ze niet meer, nu ik alleen nog hier besta.
Psy verloot vijf exemplaren van de bundel met verzameld werk van de drie GGz-dichters van 2010. Meeloten? Stuur dan een mail met uw adresgegevens naar redactie@psy.nl o.v.v. GGz-dichter.
Klik hier voor website De GGz-dichter
De 37e Week van de Psychiatrie is gestart op maandag 28 maart en duurt tot en met zondag 3 april. De week heeft dit jaar het thema Waardevolle Zorg. In heel Nederland worden verschillende activiteiten gehouden. Klik hier voor het programma en meer informatie.
© Psy 28-03-2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten