vrijdag 30 december 2011

Mijn Blogs op Ervaringswijzer deel 3

NetClienten

Blogs van Anita Eggens

1 2 3

Verandering.
Anita Eggens, 9 augustus 2011

Nog niet zo lang geleden, kon ik jarenlang niet omgaan met teleurstellingen op het gebied van werk en opleiding.

Eindelijk
Anita Eggens, 5 augustus 2011

Eindelijk is het dan zo ver: in oktober mag ik dan eindelijk beginnen aan de opleiding Groninger Ervaringsdeskundigen (Goed).

Betekenis
Anita Eggens, 2 augustus 2011

De betekenis die ik gaf aan depressief zijn, en weer uit een dal krabbelen op weg naar herstel.

De kracht hervonden
Anita Eggens, 1 augustus 2011

Herstelgedicht depressie

Mijn Blogs op Ervaringswijzer deel 2

NetClienten

Blogs van Anita Eggens

1 2 3

Rommelkont vs onzekere sociale goedzak
Anita Eggens, 18 augustus 2011

Mensen die niet te dicht bij komen, zien mij denk ik, als een sociale goedzak. Maar kom je dichterbij me, zie je een onzekere goedzak die een ongelofelijke rommelkont is maar zo graag ‘gewoon’ wil worden gevonden.

Hoe ik een dysthyme stoornis ervaar
Anita Eggens, 11 augustus 2011

Dysthymie word ook dysthyme stoonis genoemd, een oude naam is chronische depressie maar klinkt héél beladen terwijl ik zelf ervaar dat ik juist niet depressief word, door juiste keuzes te maken en mezelf beperkt belasten,al is dit vaak lastig en niet altijd mogelijk en niet altijd geaccepteerd door de omgeving. Voor mij is het de enige manier.

Dysthymie en ik.
Anita Eggens, 9 augustus 2011

Gedichtje van mij dat onlangs in gedichtenbundel "Nevelslierten in het hoofd" is geplaatst.

Een voor mij niet zo vanzelfsprekende, gezellige dag, wat ik graag met jullie wil delen
Anita Eggens, 9 augustus 2011

Blog die ik zelf een jaar geleden schreef over het nemen van stappen die voor veel anderen zo vanzelfsprekend lijken en over situaties die me snel van slag kunnen maken.

Mijn Blogs op Ervaringswijzer

NetClienten

Blogs van Anita Eggens

1 2 3

Protestgedicht bezuinigingen GGZ
Anita Eggens, 9 december 2011

Heb dit gedicht tijdens de acties tegen de bezuinigingen GGZ, geschreven en voorgedragen aan de gedeputeerden Drenthe, tevens werd het gedicht aan alle gemeenten van Drenthe voorgedragen aan burgemeesters en wethouders

Update cursus Anita
Anita Eggens, 2 december 2011

Ben in oktober cursus Ervaringsdeskundigheid & Herstelondersteuning gaan volgen.

This is me, met dysthymie.
Anita Eggens, 5 oktober 2011

Vallen en opstaan, weer uitglijden. Een lach, een traan. Jezelf af en toe afsluiten, om je even te bevrijden. Het kost veel energie, leren omgaan met dysthymie.

Van onmacht naar controle.
Anita Eggens, 20 september 2011

Van onmacht naar controle.Jong ben je, ambitieus,mooie plannen voor je eigen toekomst.Je wilt iets worden, iets maken van je leven.

vrijdag 9 december 2011

Door en Voor: Databank Ervaringsdeskundigen GGZ

Door en Voor | Databank Statistieken

Stichting Door en Voor

Databank Ervaringsdeskundigen

Via deze databank kan een beroep gedaan worden op de ervaring en kennis van cliënten en ex-cliënten om hun kwaliteiten in te zetten bij hulpverlening, in projecten, bij voorlichting, voor opleidingen en dergelijke.

Aanmelden en informatie bij de Stichting Door en Voor:
Postbus 215, 5240 AE Rosmalen
Telefoon: 073-6401752
NU meteen aanmelden kan ook! >> Schrijf je HIER electronisch in.

Overzicht huidige inschrijvingen:

Er staan momenteel 188 ervaringsdeskundigen ingeschreven in de Databank Ervaringsdeskundigen van Stichting Door en Voor.

Een kort overzicht van de beschikbare deskundigheden:

  1. Opgeleid tot ervaringsdeskundige: 136
  2. Deskundig in voorlichting: 73
  3. Belangenbehartiging: 50
  4. Zelfhulp en lotgenoten: 54
  5. Organiseren en publiciteit: 89
  6. Geven van trainingen en opleidingen: 101
  7. Consulenten en ondersteuners: 83

dinsdag 6 december 2011

Het 'DSM-IV Diagnose Virus' en hoe GGz professionals hiermee omgaan

Zoetermeer – 5 december 2011

Ingezonden bericht

Het 'DSM-IV Diagnose Virus' en hoe GGz professionals hiermee omgaan

Het valt me steeds meer op hoe psychiaters, psychologen, therapeuten, psychiatrisch verpleegkundigen uitspraken doen over psychiatrische diagnoses van patiënten alsof het 'kookboekrecepten' zijn.

Dit heeft, naar mijn beleving, langzamerhand ronduit schandalige proporties aangenomen zoals dit plaatsvindt heden ten dage en gaat vooral ook voorbij aan de Empirische Wending zoals in gang gezet door A.D de Groot, J. Linschoten en J. Kouwer na de Tweede Wereldoorlog. Professoren psychologie die genoeg hadden van de domme en ongefundeerde karakterologie van personen in de voorgaande eeuwen. Nu doen we met diagnoses van patiënten met psychische problemen precies hetzelfde in 2011. We hebben kennelijk niets geleerd van onze Nederlandse psychologie geschiedenis.

Het onvoldoende besef wat het betekent voor een patiënt om een psychiatrisch etiket te krijgen maakt dat men maar raak diagnosticeert. Volgens mij is de belangrijkste reden daarvoor dat personen in de GGZ branche o.a. geen fundamentele beta achtergrond hebben. Ze zitten verstrikt in een onlogische verzameling van diagnoses die meestal nergens op slaan of zijn doel ver voorbij schiet. Ook valt het op dat het lijkt dat zij hun eigen onzekerheid of onwetenheid compenseren door maar (verbaal) snel een diagnose te stellen ten koste van wat dan ook. Dan lijkt het duidelijk of is de onzekerheid bij de diagnosticus opgelost, maar wel ten koste van de patiënt die zijn etiket krijgt opgeplakt.

Het ergste daarbij is dat er nog nooit een tijd geweest is waar zoveel psychiatrische tests beschikbaar zijn om een zoveel mogelijk objectieve diagnose te stellen! Maar kennelijk lijkt een diagnose stellen vooral een subjectieve hobby van veel GGZ professionals. In 2004 heb ik dat uit eigen ervaring meegemaakt met een intensieve case management behandeling met schizofrene patiënten bij Parnassia. Geen nultest of hypothesen. De meeste psychiaters (met goedvinden van de betrokken psychologen) kwamen niet verder dan een globale beschrijving van het 'toestandsbeeld' van een schizofrene patiënt. Of je daar iets aan hebt! Zeker als je achteraf wilt nagaan of de ICM-behandeling effect heeft gehad zoals de bedoeling was met later onderzoek.

Ook de oligarchische opstelling van de APA-psychiaters in Amerika (zoals te zien met de DSM-V), de zorgverzekeraars en de onkundige Nederlandse overheid (o.a. extreme bureacratie, decentralisatie, instelling DBC, de privatiseringsziekte in de zorg, PVV-bezuinigingen, enz.) hebben op dit GGZ-gebied hebben de laatste jaren alles gedaan om mijn voorgaande bezwaar verder te versterken. Of beter patiënten met psychiatrische problemen worden langzamerhand als maatschappelijk uitschot behandeld, want dat is het vaak waar het bij psychiatrische etikettering uiteindelijk op neerkomt.

Je kunt een arm breken, lijden aan erfelijke lichamelijke stoornis, ziekte van Crohn of kanker hebben, enzovoort zolang de basis maar een lichamelijke achtergrond heeft wordt het door iedereen begrepen. Maar oh wé als het gaat om een psychose, overspannenheid, chronische moeheid, depressie, bipolaire stoornis, schizofrenie, anorexia, enzovoorts, oftewel als de ziekte kennelijk een psychische oorzaak heeft dan ben je als persoon getekend, (vaak) voor de rest van je leven.

De reden is volgens mij status. De mens worstelt met zijn gezondheid en kennlijk is het zgn. psychisch gestoord zijn het ergste wat ons kan overkomen, terwijl de oorzaak van een psychische ziekte gewoon ook in een lichamelijk orgaan ligt namelijk: in ons brein en zenuwstelsel. Maar goed, dat brein is ook onze persoonlijkheid, wie we zijn, die wel of niet ons gestoord gedrag veroorzaakt, onze persoonlijkheid extreem verandert en dat alles maakt het zo vreselijk voor onszelf en is kennelijk reden om deze gevoelens te projecteren op patiënten. Het wordt tijd dat we eens echt goed nadenken over het feit dat stoornissen aan ons brein precies hetzelfde zijn als al die problemen met onze nieren, hart, lever, milt, gal, longen, darmen, maag, noem maar op, allemaal immers net zo'n onderdeel van ons lichaam als ons brein en zenuwstelsel.
*Bron: Centrum Cognitieve Gedragstherapie/ redactie Piet van der Ploeg - 4 december 2011

vrijdag 2 december 2011

NetClienten Update cursus Anita

NetClienten

Update cursus Anita

Ben in oktober cursus Ervaringsdeskundigheid & Herstelondersteuning gaan volgen.

Hallo allemaal!
Aanstaande woensdag is het alweer de 7e keer dat ik naar de cursus Ervaringsdeskundigheid & Herstelondersteuning ga, gegeven op het GGZ terrein in Assen, gegeven door docenten van de Hanze Hogeschool Groningen.
De cursus telt 15 cursus bijeenkomsten en is een combinatie van de Basiscursus voor ervaringsdeskundigen en de specifieke vervolgcursus Herstelondersteuning.
In de eerste lessen zijn we vooral bezig gegaan met het vertellen van je eigen ervaringsverhaal, daarna verder met het verder uitdiepen en verwoorden van je eigen ervaringskennis en nu gaan we echt bezig met de deskundigheid.

Afgelopen woensdag heb ik mijn 1e tussenevaluatie gehad van mijn co-mentor en al weet ik voor mezelf wel dat ik goed bezig ben het goed doe maar het is toch fijn dat dit ook zo word ervaren!

Inmiddels loop ik ook stage. Dit doe ik op de resocialisatie-afdeling (RESO) van GGZ Emmen.
Doel is dat ik vanuit cliëntperspectief een verslag maak van in hoe de deelnemers van deze afdeling het wonen en participeren ervaren, op de afdeling, in de samenleving en hoe zij deze punten zien wanneer de afdeling los komt van de kliniek maar in de stad komt.

Erg leuke opdracht, waarvoor ik de werkwijze al goed helder heb.
Iedere maandag doe ik dit 2 uurtjes waarvan het eerste halve uur ik even met mijn stage-begeleidster overleg heb ik hoe het gaat en waar ik mee bezig ben en hoe.

Inzet van ervaringsdeskundigen is voor GGZ Drenthe nog nieuw, toen ik daadwerkelijk moest solliciteren, was er dan ook nog niet echt sprake van een duidelijke functiebeschrijving.
Het is allemaal nog pionieren voor iedereen.

De bedoeling is dat de 10 cursisten en de 5 HBO ervaringsdeskundigen, na het naar tevredenheid afronden van de cursus of opleiding, daadwerkelijk betaald aan de slag gaan binnen de GGZ.
Zelf ben ik hier nog sceptisch in, de tijd zal het uitwijzen in hoe het allemaal vorm gaat krijgen.

Ik doe al wat jaartjes op vrijwillige wijze van alles voor de GGZ en het is meer dat ik behoefte heb aan een duidelijke richting en enige regelmaat wat ik zoek in het inzetten van mijn ervaringsdeskundigheid dan dat ik hoop dat ik er mijn geld mee kan gaan verdienen.
Met mijn beperkte belastbaarheid zou ik altijd aanvulling moeten blijven houden van een uitkering, gewoon omdat ik niet genoeg uren kan werken om genoeg te verdienen om rond te kunnen komen.

Natuurlijk is het goed voor mijn zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde als ik op den duur kan zeggen dat ik ook gewoon betaald krijg voor mijn werk, het is ook een waardering die je, als ervaringsdeskundige ook verdiend!

Ben benieuwd hoe het verder zal lopen, in ieder geval vind ik het heerlijk eindelijk echt iets met mijn ervaringskennis en verworven talenten en vaardigheden kan doen, samen met andere toekomstige ervaringsdeskundigen! Het maakt dat ik me in tijden niet zo goed heb gevoelt en ik nog amper last heb van mijn eigenaardigheden die me zo vaak beperken in hetgeen te doen wat ik zou willen doen.

Het geeft me weer een doel, structuur, ben weer lekker actief in mijn koppie bezig, voel me gesteund en gesterkt, geeft me zelfvertrouwen en het gevoel dat ik er toe doe!

Huiswerk voor woensdag gisteren al gedaan evenals een presentatie opdracht voorbereiden met een collega-cursist, maandag stage en woensdag op naar Assen voor cursusdag 7!

Groetjes van Anita

Anita Eggens, 2 december 2011

Leven met psychisch zieke is zoektocht

Leven met psychisch zieke is zoektocht

Leven met psychisch zieke is zoektochtPDFAfdrukkenE-mail
dinsdag, 29 november 2011 08:12


GOUDA – „Leven met psychisch zieke is leven met onbeantwoorde vragen. Er is wel een Adres waarmee je met je vragen terecht kunt, maar dat wil niet zeggen dat die altijd worden beantwoord. Dus blijft het een zoektocht.”

Dat concludeerde Jan Boogaard, voorzitter van ”een handreiking”, zaterdag aan het eind van de landelijke dag en de jaarvergadering van deze vereniging. Een handreiking is een reformatorische vereniging voor familieleden van psychisch zieken. Een bijzondere, aldus Boogaard, want er zijn geen andere verenigingen die zich richten op familieleden met mensen met een bepaalde een ziekte. „Dat onderscheidt ons.”

Teus de Jong, oprichter van opleidingsinstituut Essenzo, viel hem daarin bij. Juist familieleden van psychisch zieken worden volgens hem ten onrechte maar al te vaak geassocieerd met de betrokkenen zelf. „Dat is uit die familie, hoor je dan.”

De Jong sprak over het onderwerp ”Mag ik er (ook) zijn…en hoe dan?” De docent waarschuwde de aanwezigen voor het opkroppen van schuldgevoelens en agressie. „Familieleden van psychisch zieken lopen het gevaar om de hun door de Heere opgelegde last wel openlijk te aanvaarden, maar tegelijkertijd zich innerlijk te verzetten. Dat is een natuurlijke reactie. Als het anders is, mag je dankbaar zijn. Ze merken dat er wel naar de zieke wordt geïnformeerd en niet naar henzelf. Dat kan ertoe leiden dat ze zich steeds meer mislukt voelen.”

Als oplossing droeg De Jong een combinatie van assertiviteit en zelfverloochening aan. „Gezonde assertiviteit gaat niet ten koste van anderen. Zelfverloochening moet leiden tot verootmoediging. Ten diepste kan dat alleen als we door genade de Heere Jezus mogen kennen. Als we in overgave aan Hem aanvaarden wat op onze schouders is gelegd.”

Op een vraag van de aanwezigen gaf De Jong aan er ook veel goeds gebeurt dankzij Gods algemene genade. „Anders zou er, ook buiten de kerken, niet zo veel zorg worden geboden.”

Bron: refdag.nl

donderdag 1 december 2011

Psy: Boze reacties geen invloed op opheffing Psy

Psy: Boze reacties geen invloed op opheffing Psy

Boze reacties geen invloed op opheffing Psy

Nadat bekend werd dat Psy wordt opgeheven, is de redactie overspoeld met reacties. Hulpverleners en cliënten zien hun belangrijkste informatiebron over de ggz verdwijnen. Ze begrijpen niet dat GGZ Nederland het uitgeven van Psy niet als een kerntaak ziet.

‘Geen ander tijdschrift legt zo duidelijk de verbinding tussen hulpverlening en de maatschappij. Psy geeft inzicht in onze maatschappelijke verantwoordelijkheid en hoe we daar als hulpverleners in de ggz mee om moeten gaan.’ Dit zegt Rutger Jan van der Gaag, kinderpsychiater en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie. Hij betreurt het enorm dat Psy gaat verdwijnen. Hoewel hij het besluit van GGZ Nederland respecteert, verbaast het hem dat de brancheorganisatie het uitgeven van Psy niet als een kerntaak ziet. ‘Het werkveld bewust maken van zijn verantwoordelijkheid jegens de maatschappij lijkt mij een kerntaak van de brancheorganisatie.’

Informatiebron
Van der Gaag is een van de ruim driehonderd lezers die op de website, via twitter en e-mails naar de redactie hebben gereageerd op het besluit om Psy op te heffen. Hulpverleners roemen het blad om haar ‘inspirerende, boeiende en toegankelijk geschreven artikelen’. Velen zijn geschokt en verontwaardigd. Ze kunnen zich nauwelijks voorstellen dat ze deze informatiebron moeten gaan missen. Zo zegt Van der Gaag: ‘De stapels Psy op onze afdeling zijn altijd in no time verdwenen. Iedereen praat over de artikelen. Ik ben ook altijd verrast over de vele reacties die ik krijg van buiten het veld, zoals vanuit de politiek, somatische zorg en journalistiek. Daar wordt Psy veelvuldig gelezen.’

Professionele uitstraling
Ook vele cliënten reageerden. Marjan Ter Avest, voorzitter van het Landelijk Platform GGz: ‘Psy maakt de ggz, die vaak verweten wordt een black box te zijn, transparant. Het laat vanuit verschillende perspectieven zien hoe de ggz werkt aan kwaliteit en innovatie. Het geeft de sector een professionele uitstraling. GGZ Nederland zou er trots op moeten zijn. Psy besteedt ook veel aandacht aan cliënt-gestuurde initiatieven en dat op een laagdrempelige manier. Wij vinden het echt een blad voor onze beweging en gaan het enorm missen als dat er niet meer is.’

Misstanden signaleren
En ook Hans Looijen, directeur van het museum ’t Dolhuys, zegt het besluit van GGZ Nederland niet goed te begrijpen. ‘Het is heel nuttig een periodiek te hebben waarin je jezelf kritisch bevraagt, misstanden signaleert en voorbeelden van nieuwe methodieken beschrijft. Psy zorgt ervoor dat als een ggz-instelling een mooi programma ontwikkelt, het landelijke bekendheid krijgt.’

Onder de indruk
Paul van Rooij, directeur van GGZ Nederland, heeft de reacties gelezen. Hij is er van onder de indruk. Maar, zegt hij, ‘we wisten al wel dat Psy goed gewaardeerd wordt.’ De reacties zullen dan ook het besluit van GGZ Nederland niet beïnvloeden. Hij blijft erbij dat Psy geen kerntaak is. ‘Onze kerntaken is belangenbehartiging. Dat doen we door lobbyen naar VWS en relevante stakeholders, het creëren van financiële rust, en ervoor zorgen dat instellingen hun werkgeversrol goed kunnen invullen wat betreft arbeidsvoorwaarden en opleidingen.’

Belangenbehartiging
Dat GGZ Nederland al die jaren daarvoor wel geld investeerde in Psy en nu niet meer komt, omdat de lidinstellingen andere eisen zijn gaan stellen aan de brancheorganisatie. ‘Vroeger zag men GGZ Nederland meer als een koepelorganisatie die vanuit de inhoud haar leden informeerde en erbij betrok’, aldus Van Rooij. ‘Tegenwoordig verwachten de leden vooral belangenbehartiging en lobby en daarvoor zijn andere instrumenten nodig. Nu instellingen minder geld te besteden hebben, kiezen ze voor andere prioriteiten.’

Salarissen topbestuurders
Arend Jan Heerma van Vos, lid van de redactieadviesraad van Psy, betoogde eerder in de NRC dat het opheffingsbesluit te maken heeft met de onafhankelijkheid van het blad. Bestuurders zouden niet gecharmeerd zijn van sommige kritische verhalen. In een van de reacties op de website wordt een verband gelegd met de jaarlijkse publicatie van salarissen van topbestuurders. Dit zou een aantal bestuurders in het verkeerde keelgat zijn geschoten. Van Rooij ontkent dit. ‘De onafhankelijkheid is nooit een doorslaggevend argument geweest. Sommige bestuurders, die laag op de ranglijst stonden, zijn juist wel blij met die lijstjes. We hebben twee jaar lang geprobeerd Psy bij andere uitgevers onder te brengen. Dat is niet gelukt. Onderzoek toonde aan dat lezers niet bereid zijn er voldoende voor te betalen. Maar ook toen zijn we er altijd van uit gegaan dat de redactieformule overeind zou blijven.’

Spijtig
Dat de werkvloer nu verstoten blijft van belangrijke informatie over de ggz, vindt Van Rooij spijtig. Maar de lidinstellingen, zegt hij, krijgen nog steeds de nodige informatie. ‘Met onze nieuwsbrieven, e-mails en informatiebijeenkomsten krijgen zij voldoende informatie. En wellicht komen er nieuwe informatiebronnen als daar behoefte aan is. Nee, wij gaan geen nieuw blad uitgeven.’
Wat bestuurders van ggz-instellingen ervan vinden dat hun medewerkers zeggen Psy enorm te zullen gaan missen, is niet bekend. Een aantal bestuurders is om een reactie gevraagd. Geen van hen wist voor zo’n vraaggesprekje tijd vrij te maken in hun agenda. (MvR)

Lees hier ‘Doek valt voor Psy

© Psy 1-12-2011

Ik had graag gezien dat GGZ Nederland met harde cijfers aantoont waarom PSY voor haar te duur is. Of gaat worden.
Wout Visser
vr 02/12
Ik denk dat het bestuur van GGZ Nederland not amused was door de jaarlijkse openbaarmaking van zijn torenhoge salarissen en dat men vooral dat niet als kerntaak zag van de redactie. Het is een schandaal dat dit uitstekende blad verdwijnt, dat uniek is in zijn soort. Het is regelrechte beknotting van een onafhankelijke redactie. Voor wie daar toch jaarlijks kennis van wil nemen: http://www.desan.nl/net/DoSearch/Search.aspx
Diederik
vr 02/12
zeer spijtig dat het blad niet door kan gaan met publiceren. Maar waarom dan niet met zijn allen een abonnement aanschaffen. Mogelijk een tientje extra bijleggen en dan maar ergens budgetteren/minderen in de eigen portemonnee, als we het echt zo belangrijk vinden.
Antoniozz
do 01/12
'Ze begrijpen niet dat GGZ Nederland het uitgeven van Psy niet als een kerntaak ziet.' uit geen van de geschreven reacties blijkt dat iemand dat niet zou begrijpen. men vindt het alleen een stom besluit, om er mee te stoppen en om het niet als iets te zien wat GGz Nederland moet behouden. jammer om de reacties zo af te doen.
wp
do 01/12
Ik heb eerder een poging gedaan andere brancheorganisaties (benchmark) ter voorbeeld te geven. Bij deze horeca http://www.khn.nl/
of de metaal, http://www.fme.nl/. Of uitzendbranche: http://www.abu.nl/homepage. Als het Psy niet wordt, dan iets anders, maar zonder web-site, uit beeld...ik heb er geen woorden voor. En de metaal, uitzendbranche en horeca lobbien echt wel.
Ik weet met dit soort bestuurlijke beslissingen en drogredenen wel waarom ik in de clienteraad zit. Dat daar mijn belastinggeld heengaat. Slecht te verteren.
Monique Willems
do 01/12

donderdag 17 november 2011

Deelname cursus Ervaringsdeskundigheid & Herstelondersteuning

Gisteren heb ik de 4e cursusdag gehad van Ervaringsdeskundigheid en Herstelondersteuning GGZ Drenthe.
De cursus is mogelijk gemaakt door GGZ Drenthe en de Hanze Hogeschool Groningen.
123 Mensen solliciteerden voor deze opleidingsmogelijkheid en ik ben 1 van de 10 die de gelukkige is aan deze cursus te mogen deelnemen.

Samen met toekomstige ervaringsdeskundigen, de docenten van de Hanze Hoogeschool en de projectleiders zijn we deze pioniers-uitdaging aangegaan.
Pionieren omdat het scholen en inzetten van ervaringsdeskundigen in de GGZ, voor GGZ Drenthe, nog heel nieuw is en nog in de kinderschoenen staat, dus we vooral leren van elkaar.
Vanzelfsprekend is het daarom dus ook een uitdaging voor iedereen.

De cursus word gegeven op 15 woensdagmiddagen van 13.00 tot 16.00 uur, door 3 ervaringsdeskundigen die aan de Hanze Hogeschool de Groninger Opleiding Ervaringsdeskundigeid (GOED) hebben gevolgd.
Tijdens de bijeenkomsten gaan we aan de slag met ons eigen ervaringsverhaal, deze door het doen van oefeningen en opdrachten uit het cursusboek, zo vorm te geven dat het een meerwaarde kan hebben in de herstelondersteuning van GGZ cliënten.

De projectleiders hebben hun uiterste best gedaan om genoeg stage-opdrachten binnen GGZ Drenthe binnen te slepen, waar iedere cursist mee aan de slag kan gaan alvorens deze zo goed mogelijk onder de cursisten te verdelen. Natuurlijk werd hierbij zo veel mogelijk rekening gehouden met de ervaring, kennis en interesse van de cursisten.

Voor mij er een stage-opdracht bij de Resocialisatie -afdeling van GGZ Drenthe uitgekomen.
Uit de 12 stage opdrachten was het mijn 1e keuze omdat het mij erg leuk lijkt mee te denken in wat voor ondersteuning mensen van deze afdeling kunnen hebben aan de inzet van een ervaringsdeskundige in hun herstel en resocialisatie op de afdeling zelf maar ook richting het weer thuis wonen en alle aspecten die daarbij kunnen horen.

Om daar achter te komen aan mij de opdracht een cliëntenpanel op te richten waarin deelnemers (cliënten en ex-cliënten) aan kunnen geven waar zij iets missen hierin, ideeën hebben over hoe dingen beter kunnen en waar zij meer steun en baat bij zouden hebben in hun herstelproces.

Vandaag heb ik de eerste kennismaking gehad en de rondleiding, a.s. maandag ga ik verder kennis maken bij de opening van de dag op de afdeling en daarna met mijn stage begeleiding afspraken met betrekking tot de stage-opdracht concretiseren.

Ja ik heb er zin aan en zie het als een mooie uitdaging deze opdracht vanuit cliëntperspectief uit te voeren en hoop dat er dan op verder borduurt kan worden in de toekomst.

Of ik hoop ooit als betaalde ervaringsdeskundige aan het werk te kunnen gaan?
Ja natuurlijk hoop ik dat, het zou zoveel meerwaarde hebben voor de hele GGZ maar vooral voor de cliënten, die zijn er vooral bij gebaat. Maar het is ook een zoektocht, iets wat je moet ondergaan, van elkaar willen leren met een gemeenschappelijk doel.
De tijd zal het moeten uitwijzen of er echt op verder geborduurd kan worden voor na de cursus, of het nu betaald word of niet, de GGZ krijgt het er flink van langs de komende jaren met alle bezuinigingen dus het is een kwestie van afwachten, alert en waakzaam blijven in wat gaat komen.

Anita Eggens,
cursist Ervaringsdeskundigheid & Herstelondersteuning GGZ Drenthe.

maandag 14 november 2011

Deze maand is de ongelukkige 100 jarige verjaardag van Schizofrenie

Deze maand is de ongelukkige 100 jarige verjaardag van Schizofrenie

Stelt je eens voor maar een minuut………………

Hoe het leven zou zijn geweest, als je net met de diagnose schizofrenie geconfronteerd was in 1911?
Je zou zijn behandeld met angst en wantrouwen, onderworpen aan een behandeling door trial and error en je mening zouden zijn genegeerd.

Klinkt nogal grimmige niet?

Helaas, mensen met schizofrenie ervaren vaak dezelfde problemen vandaag.

"Ik wens, in de komende tien jaar, mensen met schizofrenie


Niet dat ze 20 jaar eerder sterven.
Niet worden geconfronteerd met stigmatisering en discriminatie, alleen maar omdat ze ziek zijn
of waren.
• Niet worden weg/uit gezet en buitenspel gezet, weg gestopt maar dat ze hun stem laten horen.
• Zullen worden behandeld met respect, compassie
en niet achterdocht. "

• Delfde toegang tot behandeling als mensen met een lichamelijke ziekte

Beschrijving: Beschrijving: Handtekening GGZ OB

donderdag 10 november 2011

project "help mijn buurman (ver) zuipt helpt hulpverleners

project "help mijn buurman (ver) zuipt helpt hulpverleners

Het project is er opgericht te ondersteunen bij hulpverlening.

Wij gaan niet op de stoel van de hulpverlener zitten (dat kunnen en willen we ook niet)

maar is er puur op gericht de cliënt een volwaardig, zo zelfstandig mogelijk bestaan te

bieden. Wij doen dit voor mensen die tegen korsakov aanzitten, door het aanbieden van een

volwaardige maaltijd (eventueel aangevuld met vitamine B1) zodat de lichamelijke motor

weer op gang komt.


Daarnaast zetten wij maatjes (buddy,s) in om te zorgen dat mensen uit hun sociaal

isolement komen.

De maatjes zijn allen ervaringsdeskundigen, die hun verslavingsverleden achter zich

gelaten hebben en weer naar voren kunnen kijken.


Dat dit werkt, is gebleken uit een onderzoek door twee studenten, en zal landelijke

onderzocht worden door het IVO en met geld van ZON MW

Het geheel vloeit voort uit het landelijke convenant, wat wij hebben afgesproken, met

ALLE directeuren in de verslavingszorg en staat bekend als het handvest van Maastricht.


Wij hebben eigenlijke maar 4 vragen aan de client

1. wat ben je kwijt geraakt

2. wat wil je terug

3. wat wil je beslist niet terug

4. hoe kunnen we je daar bij helpen

Voor nadere informatie, zie onderstaand adres, of kijk eens op onze websites

Gerrit Zwart

Stichting V.I.P

Stationsstraat 47 a

7311 NN Apeldoorn

06-17115198

www.vippunt.nl

www.korsakovproject.nl

Psy: Herstelgedachte centraal in nieuwe richtlijn schizofrenie

Psy: Herstelgedachte centraal in nieuwe richtlijn schizofrenie

Herstelgedachte centraal in nieuwe richtlijn schizofrenie

De nieuwe behandelrichtlijn Schizofrenie is sinds januari klaar. Meer dan de vorige benadrukt deze het perspectief van de patiënt. Psychiater Cees Slooff wacht met smart op de daadwerkelijke invoering van de richtlijn. Hij maant de beroepsvereniging van psychiaters tot actie.

Cees Slooff, als psychiater verbonden aan het Psychosecircuit van GGZ Drenthe, was nauw betrokken bij de totstandkoming van de tweede behandelrichtlijn Schizofrenie. Hij omschrijft de toonzetting als ‘hoopvoller en positiever’. De inspiratie voor de nieuwe richtlijn komt uit de herstelbeweging, verklaart Slooff. ‘Herstelondersteunende zorg gaat uit van het perspectief van de patiënt.’

In 2005 verscheen de eerste behandelrichtlijn Schizofrenie. Zijn de inzichten zo snel verouderd dat er nu al een nieuwe richtlijn moet komen?
‘Het vuur van de herstelbeweging grijpt overal om zich heen. De nieuwe opvattingen over herstelondersteunende zorg en ervaringsdeskundigheid zijn enorm inspirerend en een stimulans voor deze vernieuwde richtlijn. Je ziet tegelijkertijd dat er steeds meer wetenschappelijke evidentie komt voor behandel- en rehabilitatiemethodes vanuit cliëntenperspectief. Zoals de technieken voor effectieve bejegening en gelijkwaardige zorgverlening: motivational interviewing en shared decisionmaking. Wat betreft het inzetten van ervaringsdeskundigheid van cliënten en familieleden is de wetenschappelijke evidentie nog wat dun, maar het is wel een dappere ontwikkeling. Daarom doen we in de nieuwe richtlijn wel concrete suggesties over de inzet van ervaringsdeskundigheid.’

Wat vindt u achteraf van de eerste richtlijn? Heeft deze voldoende ingang gevonden in de psychiatrie?
‘De eerste richtlijn was niet om door te komen. Vooral omdat de wetenschappelijke onderbouwing in de tekst was verwerkt. Dat wekte veel irritatie bij degenen die er mee moesten werken. Ze zagen wel dat de richtlijn een belangrijke bijdrage kon leveren aan de kwaliteit van de zorg voor schizofreniepatiënten, maar ze kregen hem door de slechte presentatie niet in de vingers. Met name op het punt van rehabilitatie en de organisatie van de zorg via fact- en act-teams bleef het gebruik van de richtlijn achter. De nieuwe richtlijn is veel toegankelijker en concreter, al had wat mij betreft de wetenschappelijke onderbouwing geheel en al in de bijlage gemogen.’

Zijn er – naast het cliëntperspectief – nog concrete vernieuwingen in de tweede richtlijn?
‘De somatische screening is nieuw. Dat is erg belangrijk voor schizofreniepatiënten want die hebben een grotere kans op bijvoorbeeld diabetes en hartklachten. Daarnaast wordt er geen voorkeur meer uitgesproken voor de nieuwe antipsychotica ten opzichte van de oude. Ze werken beide net zo goed, maar ze verschillen wat betreft bijwerkingen. De behandelaar moet een individueel medicatiebeleid voeren. Het hoofdstuk over rehabilitatie is op basis van het nieuwste onderzoek grondig herzien. En we hebben een hoofdstuk toegevoegd met concrete aanwijzingen voor de implementatie van de richtlijn.’

Invoeren van nieuwe methodes en werkwijzen blijft een lastig karwei. Is dat ook uw eigen ervaring?
‘Ja, ik probeer op dit moment de modules psycho-educatie door de strot van de ggz-instellingen te duwen. Er is een prachtige klapper beschikbaar met zeven modules. Daarin wordt bijna woordelijk beschreven hoe je patiënten en familieleden goed kunt voorlichten over (eerste) psychoses en schizofrenie. Het gebruik van deze modules wordt ondersteund door de richtlijn, ze voldoen aan alle criteria en instellingen kunnen ze voor niks krijgen. Het lukt maar mondjesmaat om ze breed verspreid te krijgen. Veel instellingen bestellen er één, terwijl ze er honderd kunnen krijgen.’

Hoe komt dat, denkt u?
‘Ook al zijn onze modules gratis, het kost wel menskracht en geld om ze in te voeren. Ik ben nu zelf begonnen om ze bij GGZ Drenthe te implementeren. Eén module invoeren kost al gauw 30.000 à 40.000 euro. Voor de implementatie van een hele richtlijn – wil je het tenminste goed doen – moet je denken aan een half tot één miljoen euro. Dat is natuurlijk in deze tijd van bezuinigingen een groot obstakel.’

Is dat ook de reden dat uw eigen beroepsvereniging van psychiaters – de NVvP – niet zo’n haast maakt?
‘Ik weet niet precies waar dat mee te maken heeft. De vorige richtlijn heeft ook meer dan een jaar op de plank gelegen voordat de NVvP met een invoeringsplan kwam. De nieuwe richtlijn is nu al een half jaar klaar. Ik vind het erg jammer dat het zo lang duurt. Ik hoop dat de NVvP snel met een voorstel komt voor de implementatie.’ (ML)

Klik hier voor de concept update richtlijn schizofrenie (maart 2010)

Klik hier voor eerste de multidisciplinaire richtlijn Schizofrenie (2005)

Klik hier voor meer informatie over de modules Psycho-educatie voor mensen met een psychose en hun familieleden

© Psy 03-11-2011

Ik werk nu meer dan 5 jaar in de ggz als ervaringsdeskundige, maar het is bijna onbegonnen werk om de herstelgedachte op het vizier van hulpverleners te krijgen. Symptoomreductie (dat behandeling wordt genoemd..) voert de boventoon. Ervaringsdeskundigen, hoe goed we ook ons best doen, worden 'leuk' gevonden, maar worden vóóral niet serieus genomen.
(wat zal ik maandag weer allemaal over me heen krijgen als collegae deze reactie lezen..)
maurice, een betrokken ervaringsdeskundig medewerker fact.
zo 06/11
LS! Op bladzijde 55 staat nog steeds dezelfde foute conclusie gebaseerd op Deimel&Lohman dat mensen met schizofrenie van nature slapper zouden zijn. Dat onderzoek beweert dat volgens mij helemaal niet, het is wel fout vertaald naar de abstracts van de Pubmed. Er was bijv ook een bekende powerlifter met schizofrenie. Zelf ben ik ook wel eens ongeveer de sterkste van de sportschool geweest. Dus ik kan uit ervaring spreken! VRGR
Sebastiaan Koning, ervaringsdeskundig onderzoeker clientenraad Arkin
zo 06/11
@Mezelf, Van bovenstaande is het bewijs na te lezen in het proefschrift van Gunda Siemsen, Bremen 2005, bladzijde 9 onderaan. Wat me eveneens verbaast is de verwijzing naar Schizophrenia second edition. De third edition is inmiddels uit 2011(ook in mijn bezit). Deze gaat bijna helemaal over genen en biologie, het hoofdstuk patientervaringen is ook weggevallen.
Ik vraag me af of herstel internationaal wel in the picture is. VRGR
Sebastiaan Koning, ervaringsdeskundig onderzoeker clientenraad Arkin
zo 06/11