| ||||||||
vrijdag 30 december 2011
Mijn Blogs op Ervaringswijzer deel 3
NetClienten
Mijn Blogs op Ervaringswijzer deel 2
NetClienten
| ||||||||
Mijn Blogs op Ervaringswijzer
NetClienten
| ||||||||
vrijdag 9 december 2011
Door en Voor: Databank Ervaringsdeskundigen GGZ
Door en Voor | Databank Statistieken
Stichting Door en Voor
Databank Ervaringsdeskundigen
Via deze databank kan een beroep gedaan worden op de ervaring en kennis van cliënten en ex-cliënten om hun kwaliteiten in te zetten bij hulpverlening, in projecten, bij voorlichting, voor opleidingen en dergelijke.
Aanmelden en informatie bij de Stichting Door en Voor:
Postbus 215, 5240 AE Rosmalen
Telefoon: 073-6401752
NU meteen aanmelden kan ook! >> Schrijf je HIER electronisch in.
Overzicht huidige inschrijvingen:
Er staan momenteel 188 ervaringsdeskundigen ingeschreven in de Databank Ervaringsdeskundigen van Stichting Door en Voor.
Een kort overzicht van de beschikbare deskundigheden:
- Opgeleid tot ervaringsdeskundige: 136
- Deskundig in voorlichting: 73
- Belangenbehartiging: 50
- Zelfhulp en lotgenoten: 54
- Organiseren en publiciteit: 89
- Geven van trainingen en opleidingen: 101
- Consulenten en ondersteuners: 83
dinsdag 6 december 2011
Het 'DSM-IV Diagnose Virus' en hoe GGz professionals hiermee omgaan
Zoetermeer – 5 december 2011
Ingezonden bericht
Het 'DSM-IV Diagnose Virus' en hoe GGz professionals hiermee omgaan
Het valt me steeds meer op hoe psychiaters, psychologen, therapeuten, psychiatrisch verpleegkundigen uitspraken doen over psychiatrische diagnoses van patiënten alsof het 'kookboekrecepten' zijn.
Dit heeft, naar mijn beleving, langzamerhand ronduit schandalige proporties aangenomen zoals dit plaatsvindt heden ten dage en gaat vooral ook voorbij aan de Empirische Wending zoals in gang gezet door A.D de Groot, J. Linschoten en J. Kouwer na de Tweede Wereldoorlog. Professoren psychologie die genoeg hadden van de domme en ongefundeerde karakterologie van personen in de voorgaande eeuwen. Nu doen we met diagnoses van patiënten met psychische problemen precies hetzelfde in 2011. We hebben kennelijk niets geleerd van onze Nederlandse psychologie geschiedenis.
Het onvoldoende besef wat het betekent voor een patiënt om een psychiatrisch etiket te krijgen maakt dat men maar raak diagnosticeert. Volgens mij is de belangrijkste reden daarvoor dat personen in de GGZ branche o.a. geen fundamentele beta achtergrond hebben. Ze zitten verstrikt in een onlogische verzameling van diagnoses die meestal nergens op slaan of zijn doel ver voorbij schiet. Ook valt het op dat het lijkt dat zij hun eigen onzekerheid of onwetenheid compenseren door maar (verbaal) snel een diagnose te stellen ten koste van wat dan ook. Dan lijkt het duidelijk of is de onzekerheid bij de diagnosticus opgelost, maar wel ten koste van de patiënt die zijn etiket krijgt opgeplakt.
Het ergste daarbij is dat er nog nooit een tijd geweest is waar zoveel psychiatrische tests beschikbaar zijn om een zoveel mogelijk objectieve diagnose te stellen! Maar kennelijk lijkt een diagnose stellen vooral een subjectieve hobby van veel GGZ professionals. In 2004 heb ik dat uit eigen ervaring meegemaakt met een intensieve case management behandeling met schizofrene patiënten bij Parnassia. Geen nultest of hypothesen. De meeste psychiaters (met goedvinden van de betrokken psychologen) kwamen niet verder dan een globale beschrijving van het 'toestandsbeeld' van een schizofrene patiënt. Of je daar iets aan hebt! Zeker als je achteraf wilt nagaan of de ICM-behandeling effect heeft gehad zoals de bedoeling was met later onderzoek.
Ook de oligarchische opstelling van de APA-psychiaters in Amerika (zoals te zien met de DSM-V), de zorgverzekeraars en de onkundige Nederlandse overheid (o.a. extreme bureacratie, decentralisatie, instelling DBC, de privatiseringsziekte in de zorg, PVV-bezuinigingen, enz.) hebben op dit GGZ-gebied hebben de laatste jaren alles gedaan om mijn voorgaande bezwaar verder te versterken. Of beter patiënten met psychiatrische problemen worden langzamerhand als maatschappelijk uitschot behandeld, want dat is het vaak waar het bij psychiatrische etikettering uiteindelijk op neerkomt.
Je kunt een arm breken, lijden aan erfelijke lichamelijke stoornis, ziekte van Crohn of kanker hebben, enzovoort zolang de basis maar een lichamelijke achtergrond heeft wordt het door iedereen begrepen. Maar oh wé als het gaat om een psychose, overspannenheid, chronische moeheid, depressie, bipolaire stoornis, schizofrenie, anorexia, enzovoorts, oftewel als de ziekte kennelijk een psychische oorzaak heeft dan ben je als persoon getekend, (vaak) voor de rest van je leven.
De reden is volgens mij status. De mens worstelt met zijn gezondheid en kennlijk is het zgn. psychisch gestoord zijn het ergste wat ons kan overkomen, terwijl de oorzaak van een psychische ziekte gewoon ook in een lichamelijk orgaan ligt namelijk: in ons brein en zenuwstelsel. Maar goed, dat brein is ook onze persoonlijkheid, wie we zijn, die wel of niet ons gestoord gedrag veroorzaakt, onze persoonlijkheid extreem verandert en dat alles maakt het zo vreselijk voor onszelf en is kennelijk reden om deze gevoelens te projecteren op patiënten. Het wordt tijd dat we eens echt goed nadenken over het feit dat stoornissen aan ons brein precies hetzelfde zijn als al die problemen met onze nieren, hart, lever, milt, gal, longen, darmen, maag, noem maar op, allemaal immers net zo'n onderdeel van ons lichaam als ons brein en zenuwstelsel.
*Bron: Centrum Cognitieve Gedragstherapie/ redactie Piet van der Ploeg - 4 december 2011
vrijdag 2 december 2011
NetClienten Update cursus Anita
NetClienten
Update cursus Anita
Ben in oktober cursus Ervaringsdeskundigheid & Herstelondersteuning gaan volgen.
Hallo allemaal!
Aanstaande woensdag is het alweer de 7e keer dat ik naar de cursus Ervaringsdeskundigheid & Herstelondersteuning ga, gegeven op het GGZ terrein in Assen, gegeven door docenten van de Hanze Hogeschool Groningen.
De cursus telt 15 cursus bijeenkomsten en is een combinatie van de Basiscursus voor ervaringsdeskundigen en de specifieke vervolgcursus Herstelondersteuning.
In de eerste lessen zijn we vooral bezig gegaan met het vertellen van je eigen ervaringsverhaal, daarna verder met het verder uitdiepen en verwoorden van je eigen ervaringskennis en nu gaan we echt bezig met de deskundigheid.
Afgelopen woensdag heb ik mijn 1e tussenevaluatie gehad van mijn co-mentor en al weet ik voor mezelf wel dat ik goed bezig ben het goed doe maar het is toch fijn dat dit ook zo word ervaren!
Inmiddels loop ik ook stage. Dit doe ik op de resocialisatie-afdeling (RESO) van GGZ Emmen.
Doel is dat ik vanuit cliëntperspectief een verslag maak van in hoe de deelnemers van deze afdeling het wonen en participeren ervaren, op de afdeling, in de samenleving en hoe zij deze punten zien wanneer de afdeling los komt van de kliniek maar in de stad komt.
Erg leuke opdracht, waarvoor ik de werkwijze al goed helder heb.
Iedere maandag doe ik dit 2 uurtjes waarvan het eerste halve uur ik even met mijn stage-begeleidster overleg heb ik hoe het gaat en waar ik mee bezig ben en hoe.
Inzet van ervaringsdeskundigen is voor GGZ Drenthe nog nieuw, toen ik daadwerkelijk moest solliciteren, was er dan ook nog niet echt sprake van een duidelijke functiebeschrijving.
Het is allemaal nog pionieren voor iedereen.
De bedoeling is dat de 10 cursisten en de 5 HBO ervaringsdeskundigen, na het naar tevredenheid afronden van de cursus of opleiding, daadwerkelijk betaald aan de slag gaan binnen de GGZ.
Zelf ben ik hier nog sceptisch in, de tijd zal het uitwijzen in hoe het allemaal vorm gaat krijgen.
Ik doe al wat jaartjes op vrijwillige wijze van alles voor de GGZ en het is meer dat ik behoefte heb aan een duidelijke richting en enige regelmaat wat ik zoek in het inzetten van mijn ervaringsdeskundigheid dan dat ik hoop dat ik er mijn geld mee kan gaan verdienen.
Met mijn beperkte belastbaarheid zou ik altijd aanvulling moeten blijven houden van een uitkering, gewoon omdat ik niet genoeg uren kan werken om genoeg te verdienen om rond te kunnen komen.
Natuurlijk is het goed voor mijn zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde als ik op den duur kan zeggen dat ik ook gewoon betaald krijg voor mijn werk, het is ook een waardering die je, als ervaringsdeskundige ook verdiend!
Ben benieuwd hoe het verder zal lopen, in ieder geval vind ik het heerlijk eindelijk echt iets met mijn ervaringskennis en verworven talenten en vaardigheden kan doen, samen met andere toekomstige ervaringsdeskundigen! Het maakt dat ik me in tijden niet zo goed heb gevoelt en ik nog amper last heb van mijn eigenaardigheden die me zo vaak beperken in hetgeen te doen wat ik zou willen doen.
Het geeft me weer een doel, structuur, ben weer lekker actief in mijn koppie bezig, voel me gesteund en gesterkt, geeft me zelfvertrouwen en het gevoel dat ik er toe doe!
Huiswerk voor woensdag gisteren al gedaan evenals een presentatie opdracht voorbereiden met een collega-cursist, maandag stage en woensdag op naar Assen voor cursusdag 7!
Groetjes van Anita
Anita Eggens, 2 december 2011
Leven met psychisch zieke is zoektocht
Leven met psychisch zieke is zoektocht
| Leven met psychisch zieke is zoektocht |  |  |  |
| dinsdag, 29 november 2011 08:12 | |||
GOUDA – „Leven met psychisch zieke is leven met onbeantwoorde vragen. Er is wel een Adres waarmee je met je vragen terecht kunt, maar dat wil niet zeggen dat die altijd worden beantwoord. Dus blijft het een zoektocht.” Dat concludeerde Jan Boogaard, voorzitter van ”een handreiking”, zaterdag aan het eind van de landelijke dag en de jaarvergadering van deze vereniging. Een handreiking is een reformatorische vereniging voor familieleden van psychisch zieken. Een bijzondere, aldus Boogaard, want er zijn geen andere verenigingen die zich richten op familieleden met mensen met een bepaalde een ziekte. „Dat onderscheidt ons.” Teus de Jong, oprichter van opleidingsinstituut Essenzo, viel hem daarin bij. Juist familieleden van psychisch zieken worden volgens hem ten onrechte maar al te vaak geassocieerd met de betrokkenen zelf. „Dat is uit die familie, hoor je dan.” De Jong sprak over het onderwerp ”Mag ik er (ook) zijn…en hoe dan?” De docent waarschuwde de aanwezigen voor het opkroppen van schuldgevoelens en agressie. „Familieleden van psychisch zieken lopen het gevaar om de hun door de Heere opgelegde last wel openlijk te aanvaarden, maar tegelijkertijd zich innerlijk te verzetten. Dat is een natuurlijke reactie. Als het anders is, mag je dankbaar zijn. Ze merken dat er wel naar de zieke wordt geïnformeerd en niet naar henzelf. Dat kan ertoe leiden dat ze zich steeds meer mislukt voelen.” Als oplossing droeg De Jong een combinatie van assertiviteit en zelfverloochening aan. „Gezonde assertiviteit gaat niet ten koste van anderen. Zelfverloochening moet leiden tot verootmoediging. Ten diepste kan dat alleen als we door genade de Heere Jezus mogen kennen. Als we in overgave aan Hem aanvaarden wat op onze schouders is gelegd.” Op een vraag van de aanwezigen gaf De Jong aan er ook veel goeds gebeurt dankzij Gods algemene genade. „Anders zou er, ook buiten de kerken, niet zo veel zorg worden geboden.” Bron: refdag.nl
|
donderdag 1 december 2011
Psy: Boze reacties geen invloed op opheffing Psy
Psy: Boze reacties geen invloed op opheffing Psy
Boze reacties geen invloed op opheffing Psy
Nadat bekend werd dat Psy wordt opgeheven, is de redactie overspoeld met reacties. Hulpverleners en cliënten zien hun belangrijkste informatiebron over de ggz verdwijnen. Ze begrijpen niet dat GGZ Nederland het uitgeven van Psy niet als een kerntaak ziet.
‘Geen ander tijdschrift legt zo duidelijk de verbinding tussen hulpverlening en de maatschappij. Psy geeft inzicht in onze maatschappelijke verantwoordelijkheid en hoe we daar als hulpverleners in de ggz mee om moeten gaan.’ Dit zegt Rutger Jan van der Gaag, kinderpsychiater en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie. Hij betreurt het enorm dat Psy gaat verdwijnen. Hoewel hij het besluit van GGZ Nederland respecteert, verbaast het hem dat de brancheorganisatie het uitgeven van Psy niet als een kerntaak ziet. ‘Het werkveld bewust maken van zijn verantwoordelijkheid jegens de maatschappij lijkt mij een kerntaak van de brancheorganisatie.’
Informatiebron
Van der Gaag is een van de ruim driehonderd lezers die op de website, via twitter en e-mails naar de redactie hebben gereageerd op het besluit om Psy op te heffen. Hulpverleners roemen het blad om haar ‘inspirerende, boeiende en toegankelijk geschreven artikelen’. Velen zijn geschokt en verontwaardigd. Ze kunnen zich nauwelijks voorstellen dat ze deze informatiebron moeten gaan missen. Zo zegt Van der Gaag: ‘De stapels Psy op onze afdeling zijn altijd in no time verdwenen. Iedereen praat over de artikelen. Ik ben ook altijd verrast over de vele reacties die ik krijg van buiten het veld, zoals vanuit de politiek, somatische zorg en journalistiek. Daar wordt Psy veelvuldig gelezen.’
Professionele uitstraling
Ook vele cliënten reageerden. Marjan Ter Avest, voorzitter van het Landelijk Platform GGz: ‘Psy maakt de ggz, die vaak verweten wordt een black box te zijn, transparant. Het laat vanuit verschillende perspectieven zien hoe de ggz werkt aan kwaliteit en innovatie. Het geeft de sector een professionele uitstraling. GGZ Nederland zou er trots op moeten zijn. Psy besteedt ook veel aandacht aan cliënt-gestuurde initiatieven en dat op een laagdrempelige manier. Wij vinden het echt een blad voor onze beweging en gaan het enorm missen als dat er niet meer is.’
Misstanden signaleren
En ook Hans Looijen, directeur van het museum ’t Dolhuys, zegt het besluit van GGZ Nederland niet goed te begrijpen. ‘Het is heel nuttig een periodiek te hebben waarin je jezelf kritisch bevraagt, misstanden signaleert en voorbeelden van nieuwe methodieken beschrijft. Psy zorgt ervoor dat als een ggz-instelling een mooi programma ontwikkelt, het landelijke bekendheid krijgt.’
Onder de indruk
Paul van Rooij, directeur van GGZ Nederland, heeft de reacties gelezen. Hij is er van onder de indruk. Maar, zegt hij, ‘we wisten al wel dat Psy goed gewaardeerd wordt.’ De reacties zullen dan ook het besluit van GGZ Nederland niet beïnvloeden. Hij blijft erbij dat Psy geen kerntaak is. ‘Onze kerntaken is belangenbehartiging. Dat doen we door lobbyen naar VWS en relevante stakeholders, het creëren van financiële rust, en ervoor zorgen dat instellingen hun werkgeversrol goed kunnen invullen wat betreft arbeidsvoorwaarden en opleidingen.’
Belangenbehartiging
Dat GGZ Nederland al die jaren daarvoor wel geld investeerde in Psy en nu niet meer komt, omdat de lidinstellingen andere eisen zijn gaan stellen aan de brancheorganisatie. ‘Vroeger zag men GGZ Nederland meer als een koepelorganisatie die vanuit de inhoud haar leden informeerde en erbij betrok’, aldus Van Rooij. ‘Tegenwoordig verwachten de leden vooral belangenbehartiging en lobby en daarvoor zijn andere instrumenten nodig. Nu instellingen minder geld te besteden hebben, kiezen ze voor andere prioriteiten.’
Salarissen topbestuurders
Arend Jan Heerma van Vos, lid van de redactieadviesraad van Psy, betoogde eerder in de NRC dat het opheffingsbesluit te maken heeft met de onafhankelijkheid van het blad. Bestuurders zouden niet gecharmeerd zijn van sommige kritische verhalen. In een van de reacties op de website wordt een verband gelegd met de jaarlijkse publicatie van salarissen van topbestuurders. Dit zou een aantal bestuurders in het verkeerde keelgat zijn geschoten. Van Rooij ontkent dit. ‘De onafhankelijkheid is nooit een doorslaggevend argument geweest. Sommige bestuurders, die laag op de ranglijst stonden, zijn juist wel blij met die lijstjes. We hebben twee jaar lang geprobeerd Psy bij andere uitgevers onder te brengen. Dat is niet gelukt. Onderzoek toonde aan dat lezers niet bereid zijn er voldoende voor te betalen. Maar ook toen zijn we er altijd van uit gegaan dat de redactieformule overeind zou blijven.’
Spijtig
Dat de werkvloer nu verstoten blijft van belangrijke informatie over de ggz, vindt Van Rooij spijtig. Maar de lidinstellingen, zegt hij, krijgen nog steeds de nodige informatie. ‘Met onze nieuwsbrieven, e-mails en informatiebijeenkomsten krijgen zij voldoende informatie. En wellicht komen er nieuwe informatiebronnen als daar behoefte aan is. Nee, wij gaan geen nieuw blad uitgeven.’
Wat bestuurders van ggz-instellingen ervan vinden dat hun medewerkers zeggen Psy enorm te zullen gaan missen, is niet bekend. Een aantal bestuurders is om een reactie gevraagd. Geen van hen wist voor zo’n vraaggesprekje tijd vrij te maken in hun agenda. (MvR)
Lees hier ‘Doek valt voor Psy’
© Psy 1-12-2011
Wout Visser
vr 02/12
Diederik
vr 02/12
Antoniozz
do 01/12
wp
do 01/12
Monique Willems
do 01/12
Abonneren op:
Posts (Atom)