Ecologische psychiatrie in opmars
De Vlaamse psycholoog Inez Myin-Germeys is door de Universiteit van Maastricht aangesteld als de eerste bijzonder hoogleraar Ecologische Psychiatrie. Dit nieuwe vakgebied is volgens de 38-jarige onderzoeker in opmars. ‘Je moet het hele plaatje bekijken om psychische verschijnselen te begrijpen.’
Wat verstaat u onder ecologische psychiatrie?
‘Ecologische psychiatrie plaatst psychiatrische klachten in de context van het normale leven. Die symptomen komen tot uiting in contact met andere mensen of tijdens bepaalde activiteiten. Juist dat aspect wordt vaak niet in wetenschappelijk onderzoek meegenomen en is ook niet toegankelijk in de klinische praktijk. We zien mensen weliswaar tijdens een gesprek of we kijken naar de hersenen met een scanner, maar de essentie van de psychische ervaring komt tot uiting in de normale context van het dagelijks leven.’
Is het vreemd dat ik nog nooit eerder gehoord van deze vorm van psychiatrie?
‘Nee, binnen het vakgebied van de psychiatrie bestaat het nog niet zo heel lang. Het wordt met name gestuurd vanuit het onderzoek van de vakgroep Psychiatrie en Neuropsychologie van de Universiteit Maastricht. Wij zijn daarin een van de koplopers. Het vakgebied is wel flink in opmars. Want ook al kan men tegenwoordig in de hersenen kijken, het heeft ons nog niet heel veel verder gebracht. Want inzicht over wat zich afspeelt in het echte leven, is een essentieel element om een beter inzicht te krijgen in mechanismen, maar ook in fenomenen zoals stemmingswisselingen. Gebeurt dat van het een op het andere moment of is dat een kwestie van uren, weken of maanden? Daar weten we nog niet zoveel over. Hetzelfde geldt voor psychotische ervaringen die sterk fluctueren in de loop van de dag. De intensiteit van die ervaringen is mede bepaald door de context waarin het zich afspeelt.’
Waarom is dit vakgebied juist nu in opmars?
‘Ik denk ten eerste omdat de technologie meer toelaat. We hebben altijd gewerkt met dagboekmethodes waarbij mensen rapporteren over hun gevoelens. Dat is heel arbeidsintensief, want je moet alle data in de computer invoeren. Nu hebben we digitale apparaatjes waarmee mensen zelf hun eigen symptomen in kaart kunnen brengen. Dat patiënten zelf rapporteren over hun ervaringen past in de beweging waarbij patiënt partner is in zijn eigen behandeling en niet alleen het lijdend voorwerp. Dat is waar wij heel graag naar toe willen met onze onderzoeksmethode.’
Wat staat er verder op uw agenda als bijzonder hoogleraar?
‘Een belangrijke doelstelling is dat we deze informatie van de patiënten koppelen aan hersenscans om te kijken hoe de hersenactiviteit zich vertaalt naar gedrag in het dagelijks leven. Je kunt bijvoorbeeld kijken hoe mensen reageren op een taak in de scanner, en dat vergelijken met de psychotische reactie op stress in het dagelijks leven. Op die manier krijg je een vertaalslag tussen wat er in de hersenen gebeurt en wat er in het dagelijks leven gebeurt.’
Helpt dit ook voor de behandeling van psychische klachten?
‘Dit is meer op fundamenteel niveau. Hiermee krijgen we met name meer inzicht in het biologische mechanisme van het dagelijks gedrag. Maar dat hebben we ook nodig om uiteindelijk de behandelingen te kunnen verbeteren.’ (BP)
Bekijk hier een lijst met publicaties van Inez Myin-Germeys
©Psy 22-10-2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten