Stigma en acceptatie van mensen met een psychiatrische aandoening.
WAAROM BESTAAT ER EEN STIGMA ROND PSYCHIATRISCHE AANDOENINGEN?
Mensen met ernstige psychische aandoeningen hebben over het algemeen een slechte reputatie.
Zij zouden gevaarlijk zijn, onbetrouwbaar, incompetent, onverzorgd en ongeneeslijk.
Deze beelden zijn hardnekkig, en worden gevoed door berichtgeving in de media en de
portrettering van psychiatrische patiënten in films en op televisie.
Beeldvorming rond de psychiatrische patiënt, de chronisch psychiatrische patiënt krijgt steeds vaker te maken
met intolerantie,onbegrip en zwart-wit denken.
Mensen met tbs, mensen met schizofrenie, verslaafden: eigenlijk willen we deze mensen het liefst langdurig
opbergen, uit beeld brengen, van straat halen.
De vicieuze cirkel van negatieve beeldvorming bij psychiatrische aandoeningen kan enkel doorbroken worden wanneer de
media ophoudt te vernoemen dat de persoon die een delict pleegt ook een psychiatrische aandoening heeft.
Dit is totaal irrelevant aangezien er geen verband bestaat tussen vatbaarheid voor criminaliteit en psychische aandoeningen.
Verder kan de cirkel doorbroken worden door rolmodellen die er openlijk voor uitkomen, maar hier knelt het schoentje,
wie met een belangrijke maatschappelijke positie wil deze hypothekeren
door uit te komen voor zijn/haar psychiatrische problematiek?
Mensen met psychische aandoeningen behoren tot de meest gestigmatiseerde groepen in de samenleving.
Het gevolg is dat velen maatschappelijk zijn uitgesloten en tot de marge van de samenleving behoren.
Stigmatisering belemmert het herstel van psychiatrische patiënten en hun behandeling als gelijkwaardige burgers.
Ook in Nederland.
Maar anders dan in landen als Engeland, Duitsland en Canada wordt er in ons land nauwelijks aandacht aan het probleem besteed.
Stigmatisering van psychiatrische patiënten wordt niet als een urgente kwestie beleefd en staat dus niet op de politieke agenda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten