Opinie: Georganiseerde cliëntenmacht dwingt gewenste zorg af
- FD Selections
- maandag 18 juli 2011
Al enkele decennia wordt er druk uitgeoefend om informele zorg, mantelzorg, vrijwilligerswerk betaald te krijgen. Zoals er ook jarenlang actie is gevoerd voor de invoering van het basisinkomen of huisvrouwenloon.
Tineke van den Klinkenberg
Dat laatste is er nooit gekomen, alhoewel de algemene bijstandswet jonge alleenstaande moeders decennialang de mogelijkheid bood niet te hoeven solliciteren, zolang ze de zorg hadden voor jonge kinderen.
Dat had wel een beetje weg van basisloon. De afschaffing van die regel werd destijds niet met vreugde ontvangen, maar is inmiddels zonder morren geaccepteerd. We horen er weinig meer van.
Geen dief van eigen zak
Inmiddels lukte het wel de informele zorg en mantelzorg te vermunten door invoering van het persoonsgebonden budget (pgb) en de rugzakjes in de jeugdzorg. Opa en oma kunnen via een cursus gecertificeerde gastouders worden, met recht op een kinderopvangtoeslag met overheidssteun. Of ze kunnen het gezin van hun dochter ontlasten door een weekend in de maand de zorg op zich te nemen van een zwaar gehandicapte kleinzoon met behulp van het pgb.
We zijn niet graag een dief van eigen zak, dus is het begrijpelijk, dat als de overheid zo ruimte biedt, mensen daarvan gebruik maken. Het is even terecht dat de staatssecretaris nu met steun van de Tweede Kamer een rem op het pgb heeft gezet. De kosten zwiepten de pan uit. Informele zorg, mantelzorg, doe je uit liefde voor je naasten en omdat het op je pad komt. Voor vrijwilligerswerk meld je je aan omdat je het zinvol vindt om je capaciteiten om niet in te zetten voor anderen. Professionele betaalde zorg in natura moet goed zijn en op die tijdstippen voorhanden zijn die het jouw als client mogelijk maakt zo goed mogelijk te blijven deelnemen aan leven en werken.
Wijkzuster als spin in het web
Jammer genoeg is dat lang nog niet overal goed georganiseerd. Dat vereist cliëntenmacht, die met pgb's en rugzakjes natuurlijk in optima forma was geregeld. Next best en betaalbaarder zijn initiatieven waarbij de wijkzuster weer als de spin in het web van zorg, wonen, werken en welzijn in de wijk terugbrengt, zoals inmiddels in Noord-Brabant het geval is. Via grootschalige burgerinitiatieven zijn daar de kruisverenigingen weer in ere hersteld. De wijkzusters zijn degenen die samen met de cliënt de benodigde informele en formele zorg inventariseren en er vervolgens voor zorgen dat die zorg gegeven wordt. De kruisverenigingen waken over de belangen van de leden en verstrekken keurmerken aan zorgorganisaties die aan de door hen opgestelde eisen voldoen.
Zoiets dwingt instellingen ertoe goede gewenste zorg te leveren, in samenhang met het welzijnswerk en met het informele netwerk rond de cliënt. Georganiseerde cliëntenmacht lijkt een goede manier om deze zorg, betaalbaar te houden. En zo kan die macht ook de toekomst van die zorg blijven garanderen
Tineke van den Klinkenberg is zelfstandig adviseur en toezichthouder bij maatschappelijke ondernemingen.
Tineke van den Klinkenberg
Dat laatste is er nooit gekomen, alhoewel de algemene bijstandswet jonge alleenstaande moeders decennialang de mogelijkheid bood niet te hoeven solliciteren, zolang ze de zorg hadden voor jonge kinderen.
Dat had wel een beetje weg van basisloon. De afschaffing van die regel werd destijds niet met vreugde ontvangen, maar is inmiddels zonder morren geaccepteerd. We horen er weinig meer van.
Geen dief van eigen zak
Inmiddels lukte het wel de informele zorg en mantelzorg te vermunten door invoering van het persoonsgebonden budget (pgb) en de rugzakjes in de jeugdzorg. Opa en oma kunnen via een cursus gecertificeerde gastouders worden, met recht op een kinderopvangtoeslag met overheidssteun. Of ze kunnen het gezin van hun dochter ontlasten door een weekend in de maand de zorg op zich te nemen van een zwaar gehandicapte kleinzoon met behulp van het pgb.
We zijn niet graag een dief van eigen zak, dus is het begrijpelijk, dat als de overheid zo ruimte biedt, mensen daarvan gebruik maken. Het is even terecht dat de staatssecretaris nu met steun van de Tweede Kamer een rem op het pgb heeft gezet. De kosten zwiepten de pan uit. Informele zorg, mantelzorg, doe je uit liefde voor je naasten en omdat het op je pad komt. Voor vrijwilligerswerk meld je je aan omdat je het zinvol vindt om je capaciteiten om niet in te zetten voor anderen. Professionele betaalde zorg in natura moet goed zijn en op die tijdstippen voorhanden zijn die het jouw als client mogelijk maakt zo goed mogelijk te blijven deelnemen aan leven en werken.
Wijkzuster als spin in het web
Jammer genoeg is dat lang nog niet overal goed georganiseerd. Dat vereist cliëntenmacht, die met pgb's en rugzakjes natuurlijk in optima forma was geregeld. Next best en betaalbaarder zijn initiatieven waarbij de wijkzuster weer als de spin in het web van zorg, wonen, werken en welzijn in de wijk terugbrengt, zoals inmiddels in Noord-Brabant het geval is. Via grootschalige burgerinitiatieven zijn daar de kruisverenigingen weer in ere hersteld. De wijkzusters zijn degenen die samen met de cliënt de benodigde informele en formele zorg inventariseren en er vervolgens voor zorgen dat die zorg gegeven wordt. De kruisverenigingen waken over de belangen van de leden en verstrekken keurmerken aan zorgorganisaties die aan de door hen opgestelde eisen voldoen.
Zoiets dwingt instellingen ertoe goede gewenste zorg te leveren, in samenhang met het welzijnswerk en met het informele netwerk rond de cliënt. Georganiseerde cliëntenmacht lijkt een goede manier om deze zorg, betaalbaar te houden. En zo kan die macht ook de toekomst van die zorg blijven garanderen
Tineke van den Klinkenberg is zelfstandig adviseur en toezichthouder bij maatschappelijke ondernemingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten