patiënten nodig
hebben.
Citaten afkomstig van http://www.psy.nl/fileadmin/files/psyarchief/Files_2004/Wmo__gebrek_aan_psychiatrische_kennis_bij_gemeenten.pdf
"Gemeenten kunnen vrij
gemakkelijk stoeptegels verleggen zodat trottoirs toegankelijk
worden voor rolstoelgebruikers. Maar voor
integratie van mensen met een psychische handicap
komt veel meer kijken. Deze mensen kampen met specifieke
problemen, bijvoorbeeld gebrek aan initiatief,
onvermogen om te communiceren, slechte concentratie,
achterdocht en gebrek aan ziekte-inzicht. De
meesten vragen niet snel zelf om zorg, begeleiding en
ondersteuning. De samenleving accepteert mensen met
een psychische handicap nog lang niet. Algemene
voorzieningen zijn voor hen slecht toegankelijk.
Gemeenten moeten daar wel voor gaan zorgen, maar
nu hebben ze die deskundigheid nog niet in huis. Ggz-cliënten
zullen te weinig ondersteuning krijgen. Ze
raken geïsoleerd, vereenzamen en worden steeds zieker.
Het risico is reëel dat ze uiteindelijk weer terugkeren
naar de instelling, of ze komen op straat terecht."
" Beleidsmedewerker Liesbeth van Eijndhoven: ‘Voor
veel psychiatrische patiënten is ondersteunende en
activerende begeleiding noodzakelijke zorg om zelfstandig
te kunnen wonen. Daar hebben ze recht op.
Dat recht wordt nu omgezet in een voorziening. Of ze
die krijgen hangt af van het belang dat gemeenten
eraan hechten.’ GGZ Nederland pleit daarom voor
oormerking van het geld voor ondersteuning van mensen
met psychische problemen. Ook cliëntenorganisaties
in de ggz willen dat. Liesbeth Reitsma, voorzitter
van de cliëntenradenorganisatie LPR: ‘Het is voor psychiatrische
patiënten onzeker wat ze krijgen. Wij zullen
een enorme slag moeten maken om op lokaal
niveau volwaardig te kunnen onderhandelen met gemeenten
over de inhoud van het voorzieningenpakket.
Ik zie dat somber in. In veel regionale cliënten- en
patiëntenplatforms zijn psychiatrische patiënten niet
vertegenwoordigd. Zij worden daar niet vaak voor
gevraagd. Dat ligt ook aan de aard van hun stoornis.
Vaak zijn ze niet zo communicatief. Daarom is het zo
jammer dat er te weinig in de samenleving wordt
geïnvesteerd om psychiatrische patiënten te accepteren."
"Thea Over is
directeur van RODAS, de regionale instelling voor
dagbesteding, scholing en arbeid regio Haarlem, van
ggz-instelling De Geestgronden.:‘Ik wil wel meedoen als
gemeenten activiteiten aanbesteden. Dat doen we
trouwens al. Ik zie wel de gevaren van deze wet, vooral
als het geld niet geoormerkt wordt - dat moet
natuurlijk wel - maar gemeentelijke financiering hoeft
niet slecht te zijn. Je bent inderdaad afhankelijk van
gemeentelijke willekeur, maar de centra zijn nu afhankelijk
van de willekeur van ggz-instellingen. De ene
instelling besteedt veel meer geld aan dagbesteding,
arbeidsprojecten en trajectbegeleiding dan de andere.
Ggz-instellingen zullen een deel van hun budget moeten
afstaan aan gemeenten en hun deskundigheid
moeten overdragen en inzetten. Je zult gemeenten
moeten informeren over de noodzaak van deze voorzieningen.
Dat is de plicht van elke ggz-bestuurder.
Wijs gemeenten maar op mogelijke gevolgen, bijvoorbeeld
in verband met overlast, als psychiatrische
patiënten niet goed worden ondersteund.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten